لمس کن
وان
گربه وان و ویلای گربه وان
یکی از مهم ترین نماد های وان، گربه زیبای وان (وان کدیسی) است که آوازه ای جهانی دارد. گربه وان با موهای سپید ابریشمی و چشم های غیر معمول آبي و کهربایی خود، متمایز می شود؛ بعضی گربه های وان هتروکرومیا هستند- هر چشم یک رنگ. این گربه ها مهارت های شکار بسيار خوبی دارند و به دلیل شنا کردن معروف هستند. برای دیدن این گربه ها، بازدیدکنندگان به ویلای گربه وان در دانشگاه یوزونجوییل در وان می روند. ویلای گربه وان (وان کدی اوی)، خانه ای ویژه برای این گربه هاست، که اکنون از انقراض محافظت می شوند.
گربه های وان با توجه به رنگ چشم خود به سه گروه تقسیم می شوند: گربه هایی با چشمان آبی؛ گربه با چشم کهربایی؛ و گربه ها با یک چشم آبی و یکی کهربایی.
ماهی کفال مروارید
ماهی کفال مروارید (اینجی کفالی)، همچنین ماهی پرنده وان، تنها نوعی از ماهی است که در آب های شور با کربنات سدیم دوام می آورد. گرچه آن را کفال می نامند، اما در واقع یکی از اعضای خانواده کپور است. کفال مروارید که تنها در این آبخیز بسته یافت می شود، 20 سانتی متر طول و 80-90 گرم وزن دارد. آنها توانایی تولید مثل در آب دریاچه را ندارند، بنابراین سالانه در ماه های جولای و ژوئن به شکل دسته ای مهاجرت می کنند. ماهی ها در مقابل جریان شنا می کنند و از روی موانع موجود در نهرها "پرواز" می کنند. پس از تخم ریزی به دریاچه باز می گردند.
جشنواره و کارناوال سنتی ماهی های پرنده هر سال در هفته اول ماه ژوئن در رودخانه دلی چای (دلی چای نهری) در شهر ارجیش برگزار می شود.
فلامینگو ها
از حدود 450 گونه پرنده که در ترکیه زیست می کنند، 213 گونه آن در حوضه آبریز دریاچه وان هستند (وان گولو حوضه سی). یک گونه از این ها فلامينگو است که در آناتولی آن را آلی تورنا می نامند. حوضه آبریز دریاچه وان در مسیر کوچ پرندگان قرار دارد که دریاچه ارچک (ارچک گولو) را از منظر پرنده شناسي بسیار پر اهميت ساخته است. همه ساله، فلامينگوها در ماه آوریل به این منطقه می آیند و تا ماه نوامبر باقی می مانند، غذا می خورند و توليد مثل می کنند و در بعضی سال ها شمار آنها به 10000 می رسد. بال های شرق، جشنواره فلامينگوی دریاچه ارچک، که هر ساله در میانه ماه اکتبر برگزار می شود، جشن رنگ های درخشان است.
تفریحگاه اسکی گواش آبالی
تفریحگاه اسکی گواش آبالی (گواش آبالی کایاک مرکزی) یک نشانی مهم در ترکیه است، نه تنها برای فعالیت هایی اسکی تازهکارها که برای ورزش اسکی حرفه اي نیز اهمیت دارد. تفریحگاه اسکی آبالی به عنوان یکی از اندک تفریحگاه های اسکی در جهان است که شیب و درازای معبر و کیفیت و ضخامت برف مناسبی دارد. تفریحگاه اسکی آبالی با داشتن چشم انداز دریاچه وان، دورنمای کاملی از فیروزه فام و سفید درخشان را به دوستداران اسکی پیشکش می کند. چشم انداز خیره کننده دریاچه وان در ابتدای مسیر اسکی از کوه آرتوس (آرتوس داغی) بسیار گیرا است.
پاراگلادینگ در آسمان دریاچه وان
پاراگلادینگ در همه دامنه ها، تپه ها و کوه هایی با بلندای بیش از 150 متر و شرایط مناسب بادی انجام می شود، به ویژه در کوه آرتوس (آرتوس داغی) در گواش، کوه ارک (ارک داغی) در آبالی، روستای داغونو (داغونو کویو) و کوه گورن (گورن داغی). چنانچه بارندگی و وزش باد تند وجود نداشته باشد، این ورزش را می توان در تابستان و زمستان انجام داد.
مرکز ورزش های آبی ادرمیت-گبزه
رویدادهای گوناگون ورزش آبی در مرکز ورزش های آبی ادرمیت-گبزه (ادرمیت-گبزه سو سپورلاری مرکزی) در ساحل دریاچه وان (وان گولو) برگزار می شود. افزون بر فوتبال و والیبال ساحلی، این مرکز آبی قایقرانی، قایقرانی کانو، قایقرانی پارویی، قایقرانی اژدها و موز، پاراسیلینگ (آبچترسواری)، ترامپولین و اسکی روی آب را در کنار شنا در دریاچه یا استخر ارائه می دهد.
قایق رانی رفتینگ در جويبار باغچهسرای موکوس
جويبار موکوس (موکوس چایی) در باغچهسرای برای قایق رانی رفتینگ شرایطی مساعد و نیز چشم اندازهایی زیبا در طول مسیر دارد.
نقره جات ساخته شده با روش مینای سیاه
وان شهری است با هزاران سال تجربه صنايع دستی. در میان این صنایع دستی جواهرات نقره ای ساخته شده با شگرد مینای سیاه هستند که در فهرست محصولات دارای نشان جغرافیایی جای دارند. تولید تزئینات نقره ای ساخته شده با شگرد مینای سیاه که شامل تراشیدن اشکال روی فلزات گرانبها و پرداختن آن با ترکیب مینای سیاه از سرب، مس، نقره و گوگرد از جمله صنایع دستی سنتی این منطقه است.
منبت کاري چوب گردو
منبت کاري چوب گردو در شهرهای باغچهسرای و چاتاک وان یک سنت است. بعضی از اقلام تراشیده شده دستی شامل صندوق های جهیزیه، هاون، کاسه و ادویه دان، جعبه کلوچه، شمعدان و موارد دیگر است. منبت کاری، به همراه صنایع دستی از قبیل سفالینه، در این منطقه بسیار مطرح است.
فرش های وان
فرش بافی دیگر سنت دیرپای وان است و گلیم وان (وان کلیمی) به دلیل مرغوب بودن و طراحی متمایز بافندگان شهرت دارد، که نمادها و نقوش بیانگر احساساتی مانند عشق، غم و امید به آینده در خود دارد. فرش ها با توجه به قبیله بافنده یا نقوش اصلی مورد استفاده آن نام گذاری می شود: جانبزار، گل هزار، لوله پر، گول ساریا، شه وانی، گل گور و لوست وانی. این فرش ها که با نخ پشمی و رنگ های طبیعی بافته شده اند، گویی موزهی تمدن هستند.